Jednym z najgorszych powikłań po cukrzycy, zwłaszcza po cukrzycy typu dwie, jest tak zwana stopa cukrzycowa. Osoby cierpiące na cukrzycę muszę bardzo uważać na różnego rodzaju zranienia, czyli na przerwanie ciągłości tkanek. Jeżeli przerwana zostanie ciągłość tkanek, to w miejscu zranienia może się toczyć proces zapalny równocześnie zranienie takie nie będzie się goić tak, jak u osoby zdrowej i niecierpiącej na cukrzycę.
Osoby, które mają już na co dzień glukometr w domu, idealnie zdają sobie sprawę z tego, że muszę unikać wszelkich uszkodzeń ciała. Osoby te są w o tyle złej sytuacji, że w przypadku jakichś problemów, w większości sytuacji nie może być u nich wytworzona żadna operacja, ani dosłownie zabieg chirurgiczny. Każde przerwanie ciągłości tkanek mogłoby bowiem doprowadzić do powstania niegojącej się rany, która później rozprzestrzeniałaby się na większy obszar i tym samym mogła doprowadzić do zakażenia organizmu ogólne zakażenie organizmu zwane także sepsą, to w sytuacji osób chorych na cukrzycę ogromne zagrożenie życia osoby stosujące paski do glukometrów i pilnujące, aby nie zranić się i aby nie doprowadzić do kłopotu z powiększającą się rano, częstokroć muszą rezygnować z koniecznych zabiegów chirurgicznych. Na nieszczęście w wielu sytuacjach niewykonanie zabiegu chirurgicznego jest mniejszym zagrożeniem niż jego wykonanie i prawdopodobieństwo, że dana osoba nie będzie się goić. Nakłuwacze albo lancety stosowane w glukometrach nie stanowią dla takich osób zagrożenia, dlatego że tworzą bardzo maleńkie dziury w obrębie skóry.
Warto zobaczyć: paski do glukometrów.
Rzeczy 